Hulpverleningspraktijk Voluitleven
Groningen en omgeving

Jouw oorlog mij een zorg

Behoor jij tot de Indische naoorlogse generatie, dan herken je dit vast wel

Doorzetten, sterk en vrolijk zijn

De naoorlogse generatie problematiek komen meestal naar voren in de puberteit. Vaak contact- of leermoeilijkheden. De ouders brengen dit niet direct in verband met hun eigen oorlogstrauma's en onverwerkt oorlogsleed. Wanneer hun kind emotioneel ergens mee worstelt, ervaren zij vaak de gevoelens van het kind als overtrokken, overdreven of aanstellerig. En zo wordt de puber ook toegesproken van 'verman jezelf' tot 'slappeling'.

Verman jezelf en hou op te zeuren!

Meestal durft de naoorlogse generatie thuis dan ook weinig met haar eigen problemen te komen. Daar komt bij dat ze vaak niet om hulp vragen. Dit kan immers worden opgevat als een verwijt naar de ouders toe. Het maakt trouwens wel verschil of moeder, vader of beide ouders door de oorlog getraumatiseerd zijn. Moeders invloed werkt het meest door bij de vroegste ontwikkelingsstadia van het kind, terwijl vaders invloed meer gaat over de mate van assertiviteit.

Voor jou, die worstelt met Indische naoorlogse problematiek

Wij dragen de tranen die nooit zijn vergoten door sterke ouders die de onze waren / Zij leerden ons zwijgen, verdriet weg te stoppen / Wij moesten steeds flink zijn, zoals zij immers ook /

Zo groeiden wij op tot verkrampt maar altijd sterk, want dat sprak toch vanzelf / Je hoefde niet te huilen / Zeker niet om jezelf / Dat doen wij toch ook niet en wij hadden het slecht / Jullie hebben het goed /

Nog harder werken helpt tegen iedere kwaal / Laat vroeger maar rusten / Dat is allang voorbij / Draag je kleine verdriet / Wij kennen het grote / Hoe bedoel je: trauma's /Die zijn er immers niet / Als je wist hoe het was, dan zou je wel zwijgen en zeker nooit huilen om wat je niet snapt /

- Minka Kaszó - uit de bundel "Wij dragen de tranen" door uitgeverij The flame publishing

 

Mogelijke kenmerken doorgegeven oorlogsleed

In deze onveilige wereld is er geen plek voor mij
Ik kan alleen maar op mezelf vertrouwen
Mijn problemen stellen niets voor
Ik kan mijn grenzen niet goed aangeven en bewaken
Onbestemde angsten bepalen mijn leven
Ik moet altijd doorzetten, sterk en vrolijk zijn
Loyaal zijn naar mijn ouders toe gaat ten koste van mijn identiteit

Overgenomen oorlogsleed en lichaamsbewustzijn

Door contact te maken met je lichaam en met je gevoelswereld, leer je onderscheid te maken welke gevoelens en emoties van jou zijn en wat overgenomen oorlogsleed is van je ouder(s).  Dat schept al veel duidelijkheid en versterkt je eigen identiteit. De volgende stap is te leren hoe je dit verinnerlijkte oorlogsleed los kunt laten. Zo word je van jezelf, vertrouw je op je eigen gevoelens en emoties en kom je toe aan leven in plaats van te overleven. Oog krijgen voor de Indische naoorlogse problematiek kan je leven een heel andere positieve wending geven.

Ik ben zo bang dat er weer oorlog gaat komen.....
Mijn hele opvoeding draagt het stempel van de oorlog.....
Door mijn vader gedraag ik mij alsof het nog oorlog is.....

Over de oorlog in Ned. Indië werd niet gepraat op school.....
Dat mensen tot zoiets verschrikkelijks in staat zijn.....
Door de oorlog is mijn familie ontworteld......

- Uitspraken INOG-deelnemers -

Geïnspireerd door mijn Indische naoorlogse achtergrond heb ik mij verdiept in de psychosociale problematiek van Indische naoorlogse getroffenen. Aanleiding was een artikel van prof. Bastiaanse hoe dit doorwerkt op het nageslacht tot in de derde generatie. De oorlog had ook haar sporen in mij nagelaten: "Mijn vader was een Indische kampjongen. In mijn knieholten voel ik de scherpe bamboestok. Ik voel de vrede niet."

- Caroliene Rangeeni de Gruijter - 

Klik HIER voor een vrijblijvend en kosteloos kennismakingsgesprek met lichaamsgericht therapeut Caroliene de Gruijter.